βροχή.

Θες να βγούμε βόλτα στη βροχή;;

Θες να μουσκευτούμε μέχρι το κόκκαλο::

Θες να μη σκεφτούμε το αύριο για μια μέρα;;

Μονάχα για μια νύχτα, το αύριο να μην έχει σημασία!!!

Να εξαφανίσουμε την κούραση…

Θες να περπατήσουμε;

Έτσι απλά, χωρίς προορισμό! Χωρίς να κοιτάξουμε την ώρα!

Να μην κοιμηθούμε καθόλου πριν τη δουλειά!

Θες να ξεχάσουμε τη λέξη ελπίδα και τη λέξη μέλλον…

Να μη μιλήσουμε καθόλου… θες;;

Θες να με πάρεις αγκαλιά;

Χωρίς τύψεις, χωρίς ενοχές!!

Θες να ξεχάσουμε τον κόσμο όλο;;

Να μην υπάρχει καλό και κακό!!

Μόνο επιθυμία!

Μόνο το σήμερα!

Θες να σου δείξω εμένα;

Πως είμαι τρελή και παράφορη και παθιασμένη!!

Πες μου!! Θες να βγούμε στη βροχή;;

Αύριο θα είμαστε κρυωμένοι!

Θα βήχουμε και η μύτη μας θα τρέχει και θα είναι κόκκινη!!

Και εγώ θα γελάω! Στο λέω να το ξέρεις!

Είναι αστεία η κόκκινη μύτη!!!

Και το κρύωμα περνάει!! Δε μένει για πάντα!!

Η βόλτα στη βροχή όμως μένει!

Περίεργο… ακούω απλά τη βροχή, τη βλέπω να πέφτει από το παράθυρο…

Σε ποιον μιλάω;;

Κανείς δεν είναι εδώ να με ακούσει…

Ίσως είναι απλά μια βόλτα που πρέπει να κάνω με τον εαυτό μου…

Που τόσες φορές την έχω κάνει…

Ακόμα μια όμως…

Ίσως μιλάω σε εσένα που έχω τόσο φανταστεί…

Η βροχή σταμάτησε…

Καληνύχτα…

Γράφτηκε από τη Mimosa Pudica, κατά κόσμο Φωτεινή, στις 22-2-2015