Γιατί Mimosa Pudica... ας γνωριστούμε...

Γιατί Mimosa Pudica... ας γνωριστούμε...

Η Mimosa Pudica έχει μια ιδιαιτερότητα... μόλις κάποιος την αγγίξει κλείνεται στον εαυτό της, με τον απλό τρόπο που διαθέτει, μαζεύοντας δηλαδή τα φύλλα της, αμύνεται. Αμύνεται όμως και ας μην υπάρχει εχθρός. Στην Ελλάδα μας είναι πιο γνωστή ως "μη μου άπτου". 

Στις μέρες μας θαρρώ πως παρατηρείται ιδιαίτερα η αμυντική συμπεριφορά. Ένας φόβος και καχυποψία, τείχη που υψώνονται και δεν αφήνουν τα συναισθήματα να μας κατακλύσουν, να μας ταξιδέψουν και να μας παρασύρουν. 

Ακόμα όμως και να οδηγηθούμε στο λάθος, στο επίφοβο, ακόμα και αν γίνουμε παράτολμοι δεν κινδυνεύουμε περισσότερο από ότι εάν κλειστούμε στον εαυτό μας. Πόσο τρομερό είναι να κλείσουμε τον κύκλο της ζωής μας και να μην έχουμε ζήσει? Να μην έχουμε κλάψει, να μην έχουμε γελάσει, να μην έχουμε πονέσει... Μέχρι και αυτό το ντροπαλό φυτό, θα μπορούσε ίσως κάποια στιγμή να αφήσει να το θαυμάσουν και με την αίσθηση της αφής, εκείνο όμως δεν έχει την επιλογή... έτσι το δημιούργησε η φύση! Εμείς όμως μπορούμε να αλλάξουμε και να αφήσουμε όλες τις αισθήσεις μας να μας κατακλύσουν!!

Οπότε ας κάνουμε μια αρχή και ας επιτρέψουμε στα συναισθήματά μας να περάσουν λίγο πέρα από την επιδερμίδα μας! Τόσο τη χαρά όσο και τον πόνο, γιατί αν δεν υπήρχε το ένα πως θα γνωρίζαμε το άλλο? Ας αφήσουμε τα συναισθήματα να μας μιλήσουν ό,τι και να μας τα προκάλεσε!!